Want wie ontbijt…

En dan te bedenken dat er niets te bedenken valt. Hooguit die ovenkroket op dat kleffe broodje, die voorspelbare soep en de koffie welke gepaard gaat met wat speculaasbrokken. En niet te vergeten de koffiemelk. Want ook daar is hij nog steeds een liefhebber van. En koffie dat door een filter in de pot terecht komt. Maar wonder boven wonder: voor zijn aanstaande verjaardag kocht ik een boek. Een overzicht van Bauhaus in het Nederlands. En ook dat viel dit keer in het potje, hoewel ik even bang was dat hij dit boel reeds in zijn verzameling had opgenomen. Noem het geen goede daad maar meer een weldaad. Opdat zijn treinreis op een aangepaste wijze kan worden vervolgd. Want op vervolgen hebben we ook een abonnement genomen.

Waarbij de reikwijdte niet altijd valt te overzien. Met andere woorden Jan maakt zijn opwachting en bracht voldoende wetenswaardigheden naar voren. Dat een deel van ons gezamenlijk verleden even de revue passeerde, ook dat is een voorspelbaarheid. En dat hij in blijde afwachting is van dalende temperaturen, waar ik een koukleum ben weet hij de koude te omarmen. Staat enigszins haaks op elkaar, maar vormt tegelijkertijd een goede aanvulling aan elkaar. Tot zover mijn belevenissen en zowaar, ik kreeg het waarachtig voor elkaar. Terwijl ik absoluut geen hartstochtelijk liefhebben ben van een lunch. Laat staan dat ik mij een geoefend voorstander voel van een ontbijt.

Want wie ontbijt, slijt