Wik Pijper – WiksWegen.nl

‘Hoe bestaat het?!’ En als het al bestaat, hoe kan ‘het’ dan dat dit bestaat? Bestond het al eerder dan dat de mensheid op Aarde kwam te vertoeven, wat is het drama dat schuil gaat achter het bestaan en wat is de waarde van dit deel op het totaal van een geheel? Geen idee, maar waar de mensheid zich kan verheugen op het bestaan, geldt dit niet voor iedereen. Er zijn nu eenmaal situaties waarbij je denkt: ‘hoe bestaat het?” En wanneer je tegen deze vraag aanloopt, kun je mensen die er verstand van hebben inschakelen om dat wat bestaat en waar je last van hebt, dit voor je op te lossen. Neem nu een lekkende kraan, je vervangt een rubbertje en hoopt dat het probleem is opgelost. De kraan druppelt niet meer, maar zorgt ervoor dat wanneer je water tapt een geluid ontstaat dat doet denken aan een drilboor. En dan een eenvoudig huis, tuin en keukenapparaat. Van Bosch desnoods of van Makita. \

Dus draai je de kraan als de sodemieter dicht en wordt dan geconfronteerd met een kraan die niet meer druppelt, maar een straaltje produceert. Helder drinkwater dat wegvloeit en ten einde raad besluit je dan maar om de wateraanvoer geheel stop te zetten, gelijk ene Hendrik Haan uit Koog aan de Zaan ooit de kraan heeft open laten staan. Uiteindelijk was de hele stad onder gelopen, hetgeen simpelweg de overtreffende trap van een bericht naar voren bracht.

En als zo’n dag begint, heb je geen idee hoe zo’n dag gaat eindigen. Want als dan zwager en zus spontaan langs komen, er voor die avond een macaronischotel met salami en gezonde paprika’s op het programma staan, waarbij veel snijwerk een belangrijk deel van de tijd op gaat slokken, het mij niet lukt om op mijn inloggen dit bericht te kunnen gaan plaatsen, dan ja dan, dan denk ik ‘hoe kan dit nou’ en is van een bestaan geen sprake meer.

Da’s helder en niet geheel zonneklaar…

Niets is zo veranderlijk als… en dan kun je een veelheid van voorbeelden de revue laten passeren. Het weer, de materie in welke vorm dan ook, een virus dan wel een omstandigheid en niet in de laatste plaats de mens in alle vormen van verschijnen. Een man, een vrouw, een paar, een echtpaar, een kind, een ander kind, een doorsnee kind dan wel een kind dat huist in een verkeerd lichaam, een verandering van sekse, een travestiet, een alchemist dan wel een tovenaar.

Een clown, een acrobaat, een manager, een baas, een horige, een volger, een leider en niet in de laatste plaats een anonymus. Een plek, een plaats, een wolk, een volk, een rijkaard, een snoodaard, een zinsbegoochelaar, een evenwichtskunstenaar, een onderdanige, een boventallige, een kust en een keur dan wel een zoen desnoods.

Een huismus, een thuismus, een olifant en een porseleinkast, een muis en een huis, een zaak en een kraak, een halszaak in de vorm van een galg, een woord, een moord, gestoord, iets wat je niet hoort…

Of iemand die je tegenkomt bij de HEMA, Jan genaamd die nog steeds inkomen weet te genereren door simpelweg werk te verrichten waar hij ooit een opleiding voor genoten heeft. Eerst de A en toen de B op D & B voor de onbekenden Duin & Bosch, Dijk & Duin en tegenwoordig Parnassia. Een zeldzaam plantje dat iets weergeeft van die mens die zo veranderlijk is als de… vul opnieuw het een en ander in en begin dan weer met: ‘niets is zo veranderlijk als…’

Maar voor als mag je ook het woord dan gaan gebruiken, want als en dan zijn dingen die ertoe kunnen gaan doen!

COBRA?! Welk cobra? Dat museum in Amstelveen waar ik gisteren kond van heb gemaakt, staat vandaag toch het tweede deel van van der Togt (MUSEUM JAN) op mijn program. Want het kleurrijke van gisteren ruil ik in voor fragmenten van Jan. Die wonderschone wereld die zich in glas kan voordoen en dat wat gelardeerd met de werken van Tjalf Sparnaay. Het hoeft nu eenmaal niet onder het ander te lijden. En over lijden gesproken, wat kan een drankje als Corona voor gevolgen hebben? Hooguit dat je wat andere beelden ziet dan je mag veronderstellen wanneer Koning Alcohol zijn beste beentje voor zet. Anders wordt het wanneer een virus met dezelfde naam over de wereldbol trekt, het voordeel van een besmetting en voor je het goed en wel beseft loop ook jij met een mondbakkes voor. Mondkapjes zijn uitverkocht en waar China prat gaat op hun overtuigende export, zit uiteindelijk niemand op dit exportproduct te wachten. Lichaamstemperatuur is een indicator, vluchten worden geannuleerd en vluchten op zich wordt ontraden. En de dood vliegt voor sommigen met hen mee. Daar valt geen tuinman meer te ontdekken…

Het verhaal van vandaag windt er geen doekjes om, en waar door de helaas te voeg overleden Zangeres zonder Naam om voorzichtig te gaan rijden, vliegen de bekeuringen om de hoofden van de wegpiraten. 240 euro de boete om rode kruisen te negeren en waar NeeGer een racistische uitspraak kan zijn, raad ik dit keer af om deze tekst dan wel dit bericht ook te gaan negeren. Let vooral op de klem toon waarbij het woord ‘an sich’ mogelijk in opspraak geraakt.

En morgen is het 75 jaar geleden dat Auschwitz door Russische troepen werd bevrijd.
Oswiecim voor wie de Poolse taal machtig is, Auschwitz voor hen die in het westen met die donkere, duistere tijd zijn geconfronteerd, want tijd schreit nu eenmaal voort…

Vouten in deze tekst doen zich dit keer bewust voor, gelijk ook de uitspraken die hier voor vandaag een rol in kunnen gaan spelen!

Daar is natuurlijk goed over nagedacht. Niet eerder een pakket ontvangen dan dat er een ander pakket wordt ingeruild. KPN laat je niet in de steek, behalve als er sprake is van een ander kastje dat mogelijk geen hoge piep ten gehore brengt. Niet uitreiken indien er geen… zegt de meneer achter de balie en ik word verondersteld daar een betreffend doosje tegenover te stellen. Hetgeen helaas niet direct tot mijn mogelijkheden is gaan behoren.

En in afwachting daarvan neem ik een voorschot op vandaag en misschien ook wel op morgen. Want hoe dan ook, mijn berichten dienen doorgang te vinden. Stel nu dat er geen aansluitmogelijkheid zich voordoet, dan zijn we verlost van de wereld en kunnen wij niet meer met diezelfde wereld in verbinding worden gebracht. Dan zijn wij verlost van het WWW laat staan dat de telefoon het ook nog eens af laat weten, de bank niet meer te bereiken is en geld overmaken naar iemand anders voor een volgend probleem garant komt te staan.

Terwijl ik van plan was om een tweede deel aan Museum Jan te gaan wijden. Of kunnen het groene weiden zijn die ik helaas niet tot mijn beschikking heb, alhoewel de opdracht ten aanzien van ‘een landschap’ nog steeds op mijn programma staat?! Nou vooruit, voor vandaag dan maar wat improviseren, met wat plaatjes die recht doen aan het bezoek dat wij op donderdag aan het Cobra en Museum Jan hebben gebracht en waar MUERTE als dood de Mexicaanse doden recht doet met een expositie, kan het morgen waarschijnlijk niet veel anders gaan lopen en dus…

“NIET MOKKEN MAAR WOKKEN!” Dat is aan van der TOgt Massa Artikelen DOrdrecht voorbij gegaan. Tenslotte hield TOMADO van de Nederlandse keuken en het duurde nog een tijd voor de Chinees om de hoek de plek innam voor al die Hollandse Nederlanders met een Indonesische achtergrond en de Chinees uit dat verre oosten zich op de afhaalmarkt stortte. Neen, Nederlanders moesten het hebben van een afdruiprek dan wel de boekenplanken waar Rietveld en Mondriaan hun stempel op hadden weten te drukken, en op een goede dag…

verdween al dat metaal in de hongerige monden van de Hoogovens. Nu zijn het collectors items en wordt het design van toen in ere hersteld. Want wie had er geen TOMADO gereedschap in de keuken?! Was het niet een stamper, dan wel dat eerder genoemde afdruiprek waar de Nederlandse Vereniging van Huisvrouwen hun fiat aan hadden gegeven.

Het bracht Jan van de Togt bepaald geen windeieren en het MUSEUM JAN (van der Togt voorheen) is een museum dat een mate van pracht en praal voor anderen tentoon stelt. Glaswerk in optima forma, hyperrealistisch schilderwerk als tijdelijke tentoonstelling van de hand van Tjalf Sparnaay, autodidact en fijnschilder in de stijl van 17e eeuwse schilders die zich toelegden op stillevens waarop voedingsmiddelen zichtbaar waren. Een dooie schelvis, een poon, een aardpeer, een dooie gans en nog wat van die zaken die ervoor zorgden dat het water in de mond van de kijker langs de randen van zijn mond in straaltjes naar beneden gleden.

Gelijk ook gisteren bij ons het water in de mond rustig rondkolkte in dat eerder genoemde museum JAN waar je absoluut met een gevulde maag aan de werken voorbij dient te trekken. Dat na afloop een wrap en een broodje kroket met een aangepast biertje die dorst niet alleen weet te lessen maar ook nog eens de maag heeft weten te vullen… een aanrader en verlengd tot en mrt 01/03-2020. Maar wat het helemaal zo bijzonder maakt is de grootte van zijn werken: wat te denken van drie broodjes met een lengte van 150 x 85 centimeter?!

Een reus zou er bijkans in stikken… om over Holle Bolle Gijs maar te zwijgen!

P.s.: FANTAST isch landschap!, met kloof!

Dank U heer, voor wederom een bijzondere dag in A’dam zonder daar een kostuum voor aan te hoeven schaffen. Want stel dat Adam het paradijs op aarde zou vertegenwoordigen, dan loop je de kans dat het opeens de SPUIgaten uitloopt. Zo’n dag in het verschiet en geen idee waar het dit keer op uit zal gaan draaien. De vorige keer kende nu eenmaal een uitval van vele weken en ik spreek de hoop uit dat mij dit niet nog een tweede keer zal overkomen. Het liep gisteren niet bepaald van een leien dakje, terwijl ik voor vandaag nog geen enkel idee heb wat morgen zal gaan brengen.
Op voorhand een voorschot nemen lijkt mij wat te gewaagd, aan de andere kant is het een gegeven dat wanneer iemand niet waagt hij zeker niet zal gaan winnen. En wanneer opgestaan plaats vergaan is, heeft de Spaanse zon het graan van de orkaan doorstaan, in die zin dat het optrekje dat ZIJ hebben aangeschaft…

nou ja ik spreek wederom in raadselen en hoop morgen het gordijn waarachter deze raadselen schuilen te kunnen opheffen, maar ook dat is simpelweg een kwestie van TIJD!

Het zijn mij de beelden wel. Ik heb niets met bloemen, hooguit wanneer het een boeket voor een bijzonder iemand betreft, maar ook dan is het de vraag of bloemen ook van mensen houden. Dat kun je wel als slogan gaan gebruiken, lelies dienen hooguit als grafbloemen en anders wordt het wanneer een bloem als een fallussymbool uit een bewerkte pot omhoog reikt. En wanneer er ook nog wat kleur te ontdekken valt, is dat alleszins mooi meegenomen. Amaryllis heet de bloem en ammehoela zou een andere omschrijving kunnen zijn. Ver voor de kerst aangeschaft en niet eerder tot haar pracht gaan komen dan ergens driekwart halverwege januari.

Aldus de overgang van oud naar nieuw doorstaan en een toonbeeld van verdraagzaamheid. Verdraagzaamheid, ook zo’n dingetje. Willem die zijn stropdas opoffert, een echte Hermes en waarschijnlijk een bonnetje heeft gevraagd om alsnog zijn strop te kunnen declareren. Tenslotte zijn vaak bonnetjes in een ander opzicht de boosdoeners om mensen ten val te kunnen gaan brengen. Maar waarschijnlijk loopt ook dit geval met een sisser af, kan de fotograaf in kwestie zijn balans opmaken en zijn daklozen in Limburg met deze actie gebaat. Weer een dag met een gevulde maag naar de daklozenopvang. Het zal je maar overkomen en de wetenschap dat de eerste maand van dit jonge jaar alvast de voorpret omtrent de pensioenen voor volgend jaar weet te bederven, ach een Koolmees maakt gerust nog geen zomer!

Te mooi om waar te zijn…?! Dan gaan er bij mij allerlei toeters en bellen rinkelen. Een verrassing van de ING? Daar ben ik dan heel dubbel mee. Veelal betreft het een verhoging van de bankkosten en wanneer KPN ook nog een duit in het zakje wenst te doen, dan zijn niet alleen mijn rapen gaar, maar ga ik ook nog eens op mijn achterste benen staan. Een lichte vorm van achterdocht bekruipt mij, gelijk ook die bijzonder leuke aanbiedingen van makers van fotoboeken. Wanneer zij de prijzen weten te halveren, heb ik de idee dat ik voor die tijd met hogere prijzen alvast een voorschot heb betaald voor die aanbiedingen. Gelijk ook die aanbiedingen in de supermarkt wanneer je er twee mag halen en slechts een hoeft te betalen. Of wanneer je uitgenodigd wordt om te gaan hamsteren, wanneer de Media markt de markt op zijn kop zet, maar wanneer er op termijn een sale is bij de Eerste Bergensche Boekhandel, dan schaam ik me niet om daar de restpartijen te gaan plunderen.

Want je weet maar nooit wanneer een volgende crisis zich zal gaan voordoen. Terwijl ik toch al omkom in de fysieke hoeveelheden die zich in dit kamertje voordoen. Waardoor ‘hoe te handelen indien ik kom te overlijden’ een zinnig gespreksonderwerp kan gaan worden. Zeker in de vroege ochtend en dat in aanwezigheid van Marlies en Ria die zich daaromtrent zorgen maken. Want ik zal ze dan gaan opschepen met alles waar ik, op de een of andere manier, toch bepaaldelijk genoegen aan heb beleefd.

Hoe dan ook, het Depressiegala is door omstandigheden toch weer anders gaan lopen dan werd gedacht dan wel verwacht, het zijn nu eenmaal anderen die aan de touwtjes blijken te trekken en wanneer dan dat bal plaatsvindt, blijkt dat anderen bijkans letterlijk kunnen verrekken.

De wereld op zijn kop, hoofd van bijzaken gescheiden en voor je het weet is er weer een nieuwe groep die volgens DSM 5 behoort tot de ‘club der verrekelingen’. Zo simpel kan het leven zijn, zo eenvoudig is het om je niet druk te maken omtrent de wijze waarop mijn pad verloopt!