Wik Pijper

In deze tijden wanneer de zekerheid wordt ingeruild voor onzekerheid en de leeftijd om van je AOW te gaan genieten op termijn wordt opgeschroefd naar 75 jaar (gelukkig pas in 2050) valt het moeilijk te rijmen met de huidige tijd. Wie dan (nog) leeft, maakt zich tegen die tijd mogelijk andere zorgen. Dan is het pensioen misschien verdwenen, zijn de gezamenlijke potjes waarschijnlijk op en heeft de woningnood zich opgelost. Dankzij Mona die zowaar voor andere toetjes wist te zorgen. En het zou mij niet verbazen dat Europa als geheel, weer eigen grenzen heeft bedacht. Dat Brussel niet meer de Europese Hoofdstad is en dat de BENELUX in een staat is opgegaan. Dat je je geen voorstelling meer kunt maken omtrent de stikstofpolitiek, dat de treinen verdwenen zijn en dat we binnen de kortste keren aan de Spaanse stranden aan een drankje zitten. Met vacuüm buizen we worden gelanceerd en binnen die poep en mogelijk voorzien van een scheet we zelfs geen fysieke papieren meer nodig hebben, omdat we allemaal voorzien zijn van een chip. Dat we ons totaal hebben overgeleverd wat ooit begon met AI en een eigen loop is gaan nemen. Dat oorlogen verdwenen zijn en dat mensen weer hebben geleerd om hun menszijn vanzelfsprekend te demonstreren. Dat Pais en Vree de standaard is en dat ook de honger in de wereld is verdwenen. Dat we met minder mensen zorgvuldiger omgaan met de aarde die vandaag de dag steeds meer moet in leveren.

Een droombeeld? Maar op die termijn niet onmogelijk.