Staande uitdrukking.
NAKIJKEN.
Je kent deze vast wel: achter het net vissen. Of die andere: je beurt voorbij laten gaan. De overeenkomst? In beide gevallen heb je het nakijken. Daar hoef je je geen zorgen over te maken, wanneer die blauwe enveloppe op de deurmat valt. De belastingdienst is er als de kippen bij om je een pootje te gaan lichten. En waar jij dacht dat je nog even van je spaargeld een minimale rente zou ontvangen, ook dat feest gaat niet door. Inhalig? In zekere zin wel. Maar wanneer je te laat bent met betalen krijg je zowaar een boeterente aan je kont. Van dat leuke uit het verleden is weinig over gebleven. En of dit allemaal veel makkelijker gaat, met AI om de hoek hoeven minder ambtenaren zich hierover druk te maken. Maar om uit te gaan betalen aan slachtoffers van het toeslagenschandaal, daar neemt men dan weer de tijd voor. Om over Groningen dan maar te zwijgen. Commissies worden in het leven geroepen, brengen rapporten uit en daarna wordt het verdacht stil. Trekt men op voorhand er jaren voor uit, om alsnog een gedeeltelijke genoegdoening tot stand te gaan brengen. Waar zelfs een koninklijke bemoeienis een rol in blijkt te spelen.
Om ervoor te zorgen ben ik vandaag in de gelegenheid geweest om mijn voorlopige aanslag over te maken. Want stel je voor dat ik in de komende tijd weer geld uit de muur ga halen en krijg te lezen dat ik mijn dagbudget overschrijdt, dan dien je weer een dag te wachten voor dat geld uit de maat tevoorschijn komt. Cash geld wel te verstaan, dan houd je in ieder geval een overzicht wanneer die biljetten vliegensvlug in een andere lade verdwijnt. En waar pinnen het gemak van de mens kan gaan dienen, raak ik snel het overzicht kwijt. In het verleden kreeg je in de supermarkt bij het doen van boodschappen, nog weleens geld terug wanneer je met een biljet van twintig ging afrekenen. Nu is er vaak sprake dat het eerder dertig euro is en dat je eigen portemonnee nog wat biljetten kent. Sta je niet voor joker en hoef je de spullen op die band niet achter te laten. Om daarna, met een rood hoofd, die markt te verlaten.
Een verhaal omtrent de zogenoemde staande uitdrukkingen. In gewoon Nederlands ‘een vaste verbinding waarbij de herkomst niet helemaal duidelijk meer is.’ Hoewel er bij ‘achter het net vissen ‘ er voldoende beroering op de bodem is geweest en dat er praktisch geen sprake meer is van vis. Pulsvisserij schijnt wat minder beroering van de bodem teweeg te brengen, maar daar zijn buitenlandse vissers het absoluut niet mee eens. Ook dat brengt op zijn beurt dan weer beroering met zich mee. En wie gaat de schade op termijn betalen? Kniertje gaf daar via Heijermans een draai aan: ‘de vis wordt nog steeds duur betaald.’ Maar dat de vis duur betaald werd, de weduwen van die vissers raakten in diepe armoede.
Geen inkomen, uitgaven die werden gedaan en het ‘kopen op de lat’, laat ook zien dat die staande uitdrukkingen nog steeds opgeld doen!
2801-ikWik-2025