Spin(s)els

Arachnofobie. Angst voor SPINNEN! Het zijn van die onschuldige wezentjes die gebruikmakend van een web veelal proberen vliegen (af) te vangen. En ze weten te omwikkelen met ragfijne draden, opdat zij op een ander moment in staat zijn om hun vangst op te gaan peuzelen.En zowaar, het is Martin wederom gelukt om deze door middel van zijn lens te vangen, maar dat was voor hem niet voldoende om te komen tot dit resultaat. Dus riep hij de hulp in van AI, opdat het beeld niet alleen veel duidelijker, maar ook nog eens verantwoord zichtbaar naar voren te brengen. En ik nog steeds in blijde afwachting ben van de foto’s die analoog op een filmrolletje terecht zijn gekomen. Waardoor wederom geduld een schone zaak blijkt te zijn.

Dat neemt niet weg dat ook Ton in de weer is gegaan en de mogelijkheid biedt om door middel van de cloud alsnog de geschoten beelden naar voren te gaan brengen. Moet je wel even lid worden van diezelfde cloud, waardoor de servers in de Wieringenmeer de boel verder kunnen gaan vervuilen. Het kost wel wat, het gaat ook ten koste van het milieu, maar wie taalt daar tegenwoordig nog om. Te weten dat op termijn ook water op rantsoen kan komen te staan, dat het ziltige van de zee steeds meer landinwaarts trekt en dat op Texel wordt geprobeerd om ook aardappels van dit zout te voorzien, hebben we het zout in Boekelo niet langer meer nodig, sinds het zout uit de Himalaya voorhanden is. Om over zeezout als zodanig maar te zwijgen. Tenslotte waren wij ooit op de Bonneville Zoutvlakte in Utah, waar het zout letterlijk voor het opscheppen was. Waar ooit wereldrecords werden gevestigd, maar ook dat is alweer decennia geleden.

Arachnofobie, een woord dat zich dit keer weet te herhalen.