Op die grote…

Op de grote stille heide, loopt een filler eenzaam rond. Met zijn pas gepoetste schoenen kijkt hij naar die ouwe stomp. Oh, wat heeft die filler een verdriet, want die ouwe ziet hem niet, hoe lang nog gij filler, hoe lang nog gij filler, hoe lang, lang nog? En dan kwamen er weer getallen, kwam op het laatst een centimeter tevoorschijn en was het eerst maanden, dan weken en uiteindelijk nog dagen om het Klein verlof op termijn in te ruilen voor het Groot verlof.

En al die tijd dat ik Harer Majesteit rokken mocht dienen, was ik al aan het sparen voor mijn pensioen. Maar dat besef kwam pas heel veel later. Toen ik dankzij mijn werkzaamheden via Santpoot, Castricum en uiteindelijk in Amsterdam nog steeds bij het ABP bleef ingeschreven.

Waar het besef met de jaren komt, de indexatie vele jaren achterwege is gebleven en er nu een poging wordt ondernomen om een inhaalslag voor elkaar te krijgen, moeten we ook maar afwachten wat de plannen van Koolmees nog meer in petto hebben. Kan er een moment gaan komen dat we met de pet rond kunnen gaan.