Bericht van…

Nu zal het mij niet gaan verbazen, wanneer er nog weinig reacties te verwachten zijn. Eenmaal uit de lucht dien je er lucht van te krijgen wanneer je weer in de lucht bent. En daar dienen dan weer anderen lucht van te krijgen, terwijl ik het zo luchtig mogelijk probeer te houden. Dat ik mezelf vrolijk bezig probeer te houden, zelfs dat lukt mij. En wanneer ik op mijn manier een literair essay naar voren te brengen, dien ik me niet helemaal aan de richtlijnen te houden. Ook daar heb ik absoluut geen moeite mee!

Kees attendeerde mij op een oproep in de Volkskrant en vond dit een uitstekende gelegenheid om mij aan het werk te zetten. Had er weinig moeite mee. Dat neemt niet weg dat ik er toch de nodige hoofdbrekens op los heb gelaten, dat de titel mij direct voor ogen stond, maar dat de invulling even op zich liet wachten. Sjouwen, stouwen en bouwen, als eerder al voorbij gekomen. Maar dat was voor dit moment en staan waarschijnlijk straks in de archieven omtrent mijn verleden.

Al met al niet echt belangrijk, maar de wetenschap dat mijn verleden door anderen op enig moment alsnog naar voren gaan komen, heeft veel weg van een bericht van een nog niet overledene.

Om over overlevenden maar te zwijgen.