niet meer ZICHTBAAR.

ÁLS JE IETS DOET, DOE HET DAN GOED! Of doe het gewoon niet. ALS JE RAAD, WAAR DIE STAAT, is het de vraag of je wel op het juiste adres bent gekomen. Want niet alleen vergissen is menselijk, ook een dier kan zich weleens vergissen. Wat te denken van een wolf in schaapskleren, nadat deze al eerder de hals heeft doorgebeten? Of een olifant die zich misdraagt in een porseleinkast.

Een paard dat in de gang op je wacht? Met andere woorden, de zon schijnt, de lucht is blauw en het gras in eigen tuin is groener dan bij de buren. Die hebben namelijk geen gras. Maar er is nog iets dat verdween. Mijn onzichtbare monument is verdwenen. En met dat monument nog een tweetal andere werken. Lindelaan 97, Jacob van Heemkerckstraat nummer 1.

Ik heb ze opgehaald bij de Kunstuitleen dat zich uitstekend heeft geleend voor de expositie van die al eerder naar voren is gebracht: ónzichtbare monumenten. En dank de bedenker en de uitvoerder te weten Kees Oosterbaan en Rob Komen, voor de geweldige manier waarop zij dit bedenksel zichtbaar hebben weten te maken.

Dus waar mijn doos verdween… ik weet het wel!

Op het kleine kamertje!