Iet moarn!

Iedere dag is anders, hoewel over het algemeen vele overeenkomsten zijn. En waar ik me in de afgelopen dag veelal met de ouders mens heb bezig gehouden, waardoor de indruk kan zijn gewekt dat ik wat aan melancholie dan wel aan zwartkijken doe, is dit over het geheel genomen absoluut niet van toepassing.

Wanneer echter een bericht binnenkomt van het overlijden van een leeftijdgenoot, gaat dit niet in mijn warme kleren zitten. Want overdag is het voor mij goed uit te houden, daar mijn thermostaat er een andere graadmeter op nahoudt. Want ook graden zijn te meten en ook de gevoelswaarde hoeft niet overeen te komen met wat de thermometer aangeeft.

Het heeft wat weg wat economen veronderstellen:: de inflatie zal wat langer aan gaan houden, dan dat het kabinet veronderstelt. En niet onbelangrijk: mogelijk gaan we op termijn weer terug naar het aloude systeem van het ziekenfonds en de particulier verzekerden. Premie naar draagkracht, waardoor het solidariteitsgevoel mogelijk weer terug gaat keren. Alleen ben ik bang dat zolang de VVD nog steeds de scepter zwaait, we nog steeds aan die veronderstelde markt werking zijn overgeleverd. Het fenomeen van knollen en citroenen zal ergens wel in hun partijprogramma terug te vinden zijn.

Dus mocht je je bezwaard voelen door het lezen van deze woorden.

In ieder geval: ‘iet moarn!’