Het geheel is…

Wanneer het geheel vaak meer is dan de som der delen, kan men fragmentarisch de (wrange) vruchten gaan plukken. Althans dat gevoel bekruipt mij wanneer ik een interview met Hugo de Jonge lees. ‘Kamer zegt geen ho, dus ik zeg tot die tijd go’. Hugo is in staat om te schipperen, en zelfs niet te beroerd om de snippers van zijn ex-collega’s te gaan bundelen. Je kunt zelfs stellen dat hij van alle markten thuis is en dat is niet eens zo vreemd wanneer je weet dat hij een Rotterdammer is. en hij doet uitspraken die de spijker op zijn kop slaan. ‘De problemen van mensen zijn niet demissionair. Die zijn groot en worden groter als je daar niks aan doet.’ En waarschijnlijk heeft hij ook iets met ballen. Na eerst Minister te zijn geweest van Volksgezondheid, Welzijn en Sport, Volkshuisvesting en Ruimtelijke Ordening, Binnenlandse Zaken, Koninkrijksrelaties en partijleider zou het mij niet verbazen wanneer hij Premier gaat worden. Want ook aan die voorwaarden kan hij op termijn gaan voldoen. Een nieuwe premier moet van heel veel dingen weinig weten en lachend iedereen buiten kunnen sluiten. Internationaal enig aanzien hebben (waar hij nog aan moet werken), niet te principieel in de wedstrijd zitten, veel vrije tijd hebben en een flexibel geheugen. Hij moet kunnen fietsen en op zijn tijd een appeltje eten, en deze met schil en al tot zich te nemen. Dat betreft dan de randvoorwaarden en waar de som is gebleven?

U vraagt en er is niemand die doordraait!