Geenszins ’n wansmaak!

Het kan haast niet anders dan dat Nederland vanavond zit gekluisterd. Met nootjes, bier en iets wat lijkt op oranje, terwijl het speelveld op voorhand vaststaat. Twee doelen, vier hoeken, ergens een stip en een ronde cirkel in het midden. En het gras dat zich kenmerkt door de banen die door een machine zijn getrokken. En waar een tweeëntwintig tal spelers hun kunsten gaan vertonen, in aanwezigheid van een scheidsrechter, twee grensrechters en niet te vergeten de VAR. Want ook dat speelt in de huidige tijd een belangrijke rol. Is er sprake van een buitenspel, of wordt er een hands geconstateerd? Waardoor het potje dat gespeeld gaat worden steeds meer verwordt tot een digitaal fenomeen. Alsof iedereen daarop zit te wachten.

Neen, mij boeit het voor geen meter en ook die elf meter laat ik vrolijk aan mij voorbijgaan. Dat er voor ettelijke miljoenen aan spelers op die grasmat te vinden zijn, dat ook voor ettelijke miljoenen aan tickets zijn verkocht, dat fluitconcerten tot de standaard zijn gaan behoren, dat roetetoeters bijkans niet meer te horen zijn en dat de commercie daar aan alle kanten slaatjes uit weet te slaan, ach voor je het weet is dit hele gedoe weer achter de rug. En ik? Vermaak mij op voorhand met een boek, nadat ik weer een prut in elkaar heb geprutst. Thaise groene curry dit keer, met komkommer, aubergine, courgette, paprika en tomaten. En vooral niet te vergeten biologische kipstukjes. En ook die rode ui dient te smaak te verhogen.

Geenszins een wansmaak!