geen (ge)zicht

Geen zicht betekent niet dat het een goed gezicht is. Want dat krijg je wanneer je aan je eerste oog geholpen bent. STAAR. Heeft niet altijd van doen met de leeftijd, edoch dit kan wel een rol gaan spelen. Waar zij met een oog door glas kijkt, moet zij met het andere oog zonder glas de wereld gaan aanschouwen. En ook dat blijkt een vermoeiende bezigheid te zijn. Op die manier is zij aan huis en haard gekluisterd hetgeen dan ook weer tot de nodige frustraties leidt. En zo rommelen we maar wat aan, lopen tegen de beperkingen aan en weten niet veel meer te doen dan de nering naar de tering te zetten. Want je kunt dan wel gaan zitten kniezen, maar ook daar is niemand bij gebaat. Het zijn de riemen die ervoor zorgen dat de boot blijft varen, dat een boodschap doen ervoor zorgt dat je een andere weg inslaat en dat je je kunt vergissen in de zwaarte van een paar pakken melk, wat yoghurt en van die zaken waar je anders je hand niet voor omdraait. Het was niet voor niets dat Milan Kundera zijn boek de titel gaf van: ‘de ondraaglijke lichtheid van het bestaan!’

Althans in de Nederlandse vertaling.