de gang d’rin!

Wanneer de gang eruit is, heb je waarschijnlijk een gangmaker nodig om de gang erin te houden. Maar ik heb niets met gangen, laat staan met portalen of wat te denken van hemelbogen? Aan de andere kant ben ik niet te beroerd om me onledig te gaan houden met Ma, wat dan weer een bepaalde invulling van ruimte betreft. Dan komt Japan om de hoek kijken en komt die vrouw van Tokyo in beeld. Of was dat nou een Toyota? Ja, laat die Japanners maar schuiven, want ook een kogelvis behoort daar tot de lekkernijen. De kans dat je het loodje legt is navenant. Gif dat ertoe doet en het zijn ware kunstenaars die zich daarover ontfermen. En zo rijgen de dagen zich nog steeds aaneen, heeft het veel weg van een paternoster die tussen mijn vingers door glipt en is een rozenkrans ook niet aan mij besteed. Met andere woorden: gisteren naar de condoleance om vandaag maar weer eens sap te gaan tappen. Want dat onze Japanner geregeld ook laat blijken dorst te hebben, ach dat schijnt tegenwoordig ook al een economisch principe te zijn.

Zoals er wel vaker principes zijn welke op voorhand de grond in worden geboord. Een woord: statushouders!