BIJZONDER bi zonder.
Wat ik vandaag naar voren breng. Dat ik begin met een beeld van Martin, dat neemt niet weg dat de andere beelden een toelichting verdienen. Was op visite bij Jan en Mieke in een plaats welke zich kenmerkt doordat een voormalig gekkenhuis in een deplorabele staat is komen te verkeren. Dat wil zeggen: Vogelenzang. Geen vogel gehoord en de Gristelijke liederen bleven achterwege. Nu heb ik niet zoveel met psalmen, maar dat is bepaald geen gebrek door mijn opvoeding. Het Hallelujah van Cohen vind ik eerlijk gezegd al meer dan genoeg.
En om het feest compleet te maken. De andere twee voormalige gestichten zijn voor een belangrijk deel (on)herkenbaar. Bavo voor heen van een congregatie van Broeders en Sancta Maria wat voormalige paviljoens wist om te toveren tot (on)betaalbare appartementen. Waarbij zowel Anna als Paulus goed herkenbaar zijn gebleven en je niet vreemd moet opkijken wanneer je daar navenant kostbare automobielen ziet. Het feit dat op die terreinen zich waarschijnlijk nog dwalende geesten voordoen, dat is voor de een mooi meegenomen (komt die veronderstelde verwardheid nog een goed van pas), terwijl een ander daar geen boodschap aan heeft. En om het geheel af te gaan sluiten besloten we de lunch in Vogelenzang te genieten, waar voorheen pannenkoeken op de menu lijst stonden. Lunchen met een biertje en wat bitterballen. De geest welke zich elders van mensen met een aandoening op psychiatrisch gebied voordeden, hadden de eigenaar van dat etablissement waarschijnlijk gevonden. De rekening loog er niet om en om nu te spreken van een aangenaam verpozen: de vliegen vlogen vrolijk rond en stonden niet alleen te kijken, maar maakten zich meester van de kruimels.
Bennebroek de plaats, maar behorend tot de Gemeente Bloemendaal.
Dan begrijp je het wel!
Zoooooo herkenbaar…
Parallel aan de menselijke aftakeling waarbij renovatie vaak geen heilzame weg is loopt ook de renovatie van gebouwen vaak over rare wegen vol met hindernissen. Het verval van ons lichaam valt ook gebouwen en instellingen ten deel. Hetgeen wat niet vervalt zijn onze herinneringen. Laten we die intact houden en niet verstoren door een realiteit die daar afbreuk aan doet.