Auteur: Wik

Wat dien je hier nu weer van te denken? Staat mijn zus in Bergen in een locatie De Harmonie geheten, met nog vier anderen, een schilder, een glaskunstenaar, een zilversmid en een keramiste, terwijl zij de midden ruimte siert met haar bronzen. Waar dit keer een navenant prijsje is gehangen. Dat neemt niet weg dat zij wat mij betreft de show steelt en waar zij mensen treft die haar werk bewonderen, maar de prijs een mogelijke koop afschrikt. Mensen hebben nu eenmaal geen idee hoeveel werk er moet worden verricht, hoe een unicum tot stand komt en wat de bijkomende kosten zijn. Ja, wanneer je met het resultaat geconfronteerd wordt, zijn het bloed, zweet en tranen alweer opgelost. Of wat te denken van het proces dat daaraan voorafgaat?

Het idee, de inspiratie, het vruchteloos proberen om tot een werk te komen dat aanspreekt, de uitvoering en daar dan weer de gevolgen van. Hoe vaak dien je het uiteindelijk resultaat te gaan vormen? En wat gebeurt er dan nog meer onderweg? Waar vind je de bronsgieter die jouw werk met alle zorgvuldigheid ’te lijf’ gaat? dat dit hele proces onbetaalde uren kost, ook daar kun je je deerlijk in vergissen. En wanneer het resultaat uiteindelijk in je handen beland, dan komt die andere vraag naar voren. Houd ik het beeld of is dit beeld bestemd om bij iemand anders de show te gaan stelen. En gaat het dan om het beeld of de prijs die betaald werd? Want ook daar hebben mensen een handje van: hoe duur het was en hoelang zij voor dat bedrag hebben gespaard. Of dat de aankoop niet eerder kan plaatsvinden door het huis te gaan verkopen. En dan nog blijft die vraag: is het voor mij de moeite waard?

Hoe de ander daarover denkt, blijft vaak verborgen. Maar wat jij ervan denkt: dat is niet de vraag!