Aan toen.

Het kan niet op! Dat wil zeggen dat het mij geregeld mee zit, terwijl mijn verwachting was dat het tegen zou gaan vallen. En dan valt het wel weer mee wanneer mijn bod uiteindelijk een prijswinnend bod blijkt te zijn. Ik had ooit een schoondochter, die mij hielp om een deel van mijn verzameling te gaan verkopen. Bewust gebruik ik het woord deel, want het geheel had daar nauwelijks onder te lijden. Er bleven nog vele delen over en het ziet ernaar uit dat ook daar een groot deel het huis zal gaan verlaten. Zij zag een auto die zij bijzonder mooi vond. Van Franklin Mint in een houtsoort welke als tulipwood door het leven ging. En geloof het of niet, ik schonk haar van harte die auto, maar kreeg achteraf wel wat spijt. En wat tref ik op Catawiki? Diezelfde auto en deed een bod. Ik ben de gelukkige, heb reeds betaald en ben nu in blijde afwachting. Vermaak kost nu eenmaal het een dan wel het ander. Het doet mij weer terugdenken aan toen, aan andere omstandigheden en een andere tijd.

Neen, geen nostalgische overwegingen, meer een herinnering aan toen.