Zaans…

Het kan natuurlijk altijd weer anders. Zoals vandaag zal blijken. Gemist de nodige foto’s, edoch na gisteren het een en ander vastgelegd. Dubieus qua invulling, laat staan dat de onthulling niet veel anders zal blijken. Want wanneer je in het Zaans Museum bent geweest, je Museumjaarkaart je toegang heeft verleend kom je, wanneer je je auto parkeert alsnog voor een verrassing te staan. Wat te denken van een bedrag van 15,00 euro weliswaar voor een dagkaart, maar dan nog blijft het bedrag hoog.

Of wat te denken van een entree voor de Zaanse Schans? 27,00 euro en ook dat bedrag wordt grif betaald, naast de tasjes waarin stukken kaas te vinden valt. Toerisme is immers aan attractieve bezigheid. Wij. Martin en ik, waren te vinden in het Zaans museum wat niet een echt uitnodigend museum is. Het doet wat steriel aan, vitrines met verpakkingen, de bezigheden die de Zaanstad kenmerken van Bruynzeel tot Verkade en al die bedrijven die ervoor hebben gezorgd dat daar de Welvaart toenam. In een andere tijd, onder andere omstandigheden waarbij het personeel zijn dankbaarheid vertoonde door geregeld met een kunstzinnig werk naar voren kwamen. De Scheepsbouw en niet te vergeten Peter. En alles wat zich in de loop der tijd aan ontwikkelingen had voorgedaan.

Weliswaar een uitzinnige collectie, waarbij ook kleding een belangrijke rol in heeft gespeeld. En toch zal ik dit museum niet zo snel aan gaan raden, op dat ene onderdeel na: de fabriekshal van Verkade. En alle verpakkingen die zich in de loop der tijd hebben voorgedaan, naast al die boeken die Jac. P. Thijsse heeft verzorgd. Lente, zomer, herfst, winter, sprookjesboeken en het verzamelen van plaatjes. Gelijk ook tegenwoordig nog steeds plaatjes worden verzameld.

Alleen, onder een andere noemer: Pokémon.