vLUCHTIGHEID.

Als leven vluchtig is, dien jij JOUW LEVEN luchtig te omarmen. Maar dat valt verdraaid niet mee, doordat zich allerlei drempels en beslommeringen zich op jouw levenspad voordoen. Het moment waarop je krijsend van je liet horen, de eerste tik op je billen en alles wat zich in de loop der tijd heeft voorgedaan, dat alles laat heel duidelijk littekens achter. Soms leterlIjk op je huid, maar onderschat de littekens op je ziel niet. De vele teleurstellingen die je hebt moeten verwerken, de ogenblikken dat je je met hart en ziel hebt ingezet om een bepaald resultaat naar voren te laten komen, de kansen die je hebt laten liggen dan wel de ontdekking dat er naast jezelf, ook andere zielen waren die je met veel genoegen hebt mogen ontdekken.

Kameraadschap, vrienden, en niet in de laatste plaats familieleden met wie je een onbeschrijflijke band hebt kunnen opbouwen. Het leven ‘an sich’, het delen van ontroerende gevoelens maar ook de eenzaamheid die geregeld zijn kop op stak. En ook de dood die zich regelmatig voordeed. Het afscheid nemen van dierbaren, het verlaten van het ouderlijk huis wat in de loop der tijd uit het beeld is verdwenen. De liefde die je in haar greep kreeg, de ontdekking dat de wereld veel groter is dan je kunt bevatten, de reizen die je ondernam en de vakantie die als een zucht in de tijd verdween. Dat neemt niet weg dat op de derde dag van januari dit soort zaken even de revue passeren, opdat je je kunt opmaken voor een nieuw jaar.

Je afscheid nam van al datgene dat achter je ligt en met een ander licht probeert om jouw inzicht wat meer ‘fijn te gaan slijpen.’ Want ook dat behoort tot die eerder genoemde luchtigheid.

Het is maar dat je dit beseft, in de wetenschap dat je dit ook kunt beleven!