Verleden III

Neen, ik ben geen doemdenker. Maar zijdelings maak ik me weleens druk omtrent de politieke ontwikkelingen. Het heeft dan ook veel weg dat ik er weinig aan kan veranderen, ook al zou ik dit willen. En dan wordt het weer de hoogste tijd dat de batterij wordt opgeladen. Voor je het goed en wel beseft gaat het beeld op zwart en dien je de nodige voorzorgsmaatregelen te nemen om ervoor te zorgen dat er niets verloren gaat. En als er wat verloren gaat, wie maalt daar dan nog om? Hooguit de persoon die weet wat er verloren is gegaan en daar heeft een ander terecht geen boodschap aan. Dus voor vandaag maar weer eens in blik in mijn verleden. Te weten dat ik gisteren en ook vandaag weer naar de zorgpost mag gaan, de ene keer voor een longfunctietest en vandaag om me bloot te stellen aan de blik van mijn huisarts die zich zal gaan buigen omtrent de kwaliteit van mijn vaten en de verdwenen blaren, ach het is gewoon een manier om de tijd door te gaan brengen. Wat te denken van dit beeld? Wij brachten een aantal dagen met Ans en Leo in Rome door. En natuurlijk bezochten ook wij de ‘high-lights’. Het Colosseum, het Pantheon, de Trevifontein en alles wat Rome nog meer te bieden had. Natuurlijk ook het Vaticaan en namen plaats op een terras en bestelden zowaar een bier. Maar schrokken op een zeker moment van de prijs die voor een glas bier toentertijd gevraagd werd. 9 euro voor wat in Nederland als een vaasje door het leven gaat. En dan te bedenken dat dit ook alweer jaren geleden is en het mij niet zou verbazen wanneer de prijs nu verdubbeld is. Maar wat ik heel bijzonder vond was de foto die bij dit verhaal een rol gaat spelen. Wanneer de gebouwen zich gaan spiegelen in de voorruit van een auto, heb ik toch iets van de oudheid weerspiegeld in iets nieuws.

Waardoor mijn verleden in het heden treedt!