verANDERding

Voor de verandering. Nu blijf ik een beetje hangen als een langspeelplaat in een groef welke zich kenmerkt door de vele krassen, de hoeveelheid drank welke is opgedroogd en waarbij de muziek uit die jaren mij nog steeds als muziek in de oren klinkt. Of dit nu ’the last time’ betreft of ‘eight days a week’ een wedstrijdje tussen een Stones aanhanger dan wel een Beatles fan, allebei blijven ook in die tijd hangen.

Niet dat daar andere geweldenaars aan toe te voegen zijn, wat te denken van een Clapton, Jeff Beck, een Jimmy Hendriks of David Bowie, in de loop van mijn tijd zijn er voldoende muzikanten gaan optreden en overleden. En dan te bedenken dat het ooit met een singletje van de Kinks begon. Of een LP van de Golden Earrings. Jawel met een s en het nummer ‘Please Go’ is nog steeds, wanneer ik dit zou willen, met al die krassen en doorlopende voegen naar voren te brengen. Na ooit nog eens een collectie LP’s van The Outsiders gekocht te hebben. Gisteravond bij de DichtersKringAlkmaar kwam een item naar voren vanwege het 40-jarig bestaan van deze kring. Simpelweg de noemer ‘Memory Lane.’ En wie heeft niet ergens in zijn brein een eigen memory lane?

De regel kenmerkt zich nog steeds door de uitzondering. En daar ben ik absoluut niet de zonderling in.