Van Wik aan Rick

Zou er bij mij ook sprake kunnen zijn van een obsessief compulsieve stoornis, in het verleden bekend onder de noemer van een neurose. DSM 5 bracht deze stoornis naar de afgrond en ook Kuyper verdween van het podium. We houden immers steeds vaker onszelf voor de gek, bedoelen daar in de regel weinig mee en laten ons gewillig op de golven van de tijd mee voeren. We laten ons niet gek maken door mensen die weten hoe niet te besturen en als ze wel gaan sturen worden ze zichtbaar aan de kant. Wanneer iemand het stuur in handen neemt wil dat nog niet zeggen dat deze persoon de juiste koers gaat varen.

Gelijk ook Dick geregeld met een zwabber aan het zwabberen gaat. Maar wat nog veel zinniger is vandaag dat Rick Akkerman wederom van zich laat horen. Een geduchte fotograaf in die zin dat hij een portrettengalerij heeft geopend die doen denken aan de voormalige steenkolen. Zwart/wit en met een toon die zijn vakmanschap verraadt. Niet iedereen vond zijn werk geslaagd, maar diegenen die dit portret van zich zelf hebben kunnen aanschouwen zijn er in zekere zin wel weg van. Dus vandaag maar wat reclame voor Rick, die zijn veelzijdigheid optimaal naar voren weet te brengen. Met dank aan Martin, die zowaar een beeld op deze laatste dag van september de juiste toon weet aan te slaan!

Met dank van Wik aan Rick!