Valreep serenade.

Het kan natuurlijk nog anders gaan lopen. Geen idee hoe de hazen tegenwoordig lopen, het feit dat ze nog kunnen lopen zorgt ervoor dat we niet weten welke kant ze opgaan. Om dan een uitspraak te gaan doen omtrent de toekomst, ook dat blijft een belangrijke vraag. Maar als je vragen stelt, is het niet vanzelfsprekend dat je ook antwoorden ontvangt. Of dien je af te wachten tot een ander besluit om alsnog op je vraag in te gaan. Hetgeen dan weer de nodige frustraties met zich meebrengt. Nu was er ooit een strip onder de noemer gefrustreerden die ook een andere omschrijving naar voren bracht: de opportunisten en kijk ik met genoegen uit naar de nog niet verschenen strip de nihilisten. Maar ook dat zal wel een utopie zijn. Want hoe zwartgallig zou deze strip kunnen zijn? In een tijdperk waarbij de huidige tijd voor een deel verloren gaat? Niet dat ik daar enige invloed op kan uitoefenen, gelijk ik nog even twijfel omtrent het uitbrengen van mijn stem. Als ik in dat stemhokje sta kan ik alsnog besluiten om een blanco stem uit te gaan brengen. Want het barst van de goede voornemens, het stikt van de vooruitzichten en als je verder kijkt dan dat de horizon reikt, heb je kans dat je over de rand heen tuimelt. Want dat de aarde plat is, ook daar hechten mensen waarde aan. Zo blijf de boel geregeld in beweging, terwijl er sprake is van bewegingen waar niemand op zit te wachten. Maar gelukkig is er hoop: het 65ste album van Asterix is verschenen.

En dat die de wereld een spiegel voorhoudt dat zou de mensheid ten goede kunnen komen!

Een beeld van Brons van Marjolijn.