UITZONDERlINGEN.

Gooi het eens over een andere boeg en kijk spontaan naar wat dat teweeg brengt. Uiteraard de nodige verwarring want met het overboord gooien van je zekerheden, betreed je vaak een ander universum. Dan kun je in verwarring raken en het idee hebben dat je in een surrealistisch landschap verdwaalt. Waar je geen kaas van hebt gegeten, laat staan het plantenrijk kunt identificeren. Waar veronderstelde bomen zijn, die het mens zijn doen verbleken. En nergens een vraagbaak te ontdekken valt.

De vaart der volkeren is er niets bij. Geen route aanduidingen, geen boeien die de weg markeren, geen sterren te zien en ook de maan laat het afweten. Hooguit een golf die haaks staat op de boeg. Van schimmen kan geen sprake zijn en ook de Vliegende Hollander valt nergens te ontdekken. Kleuren verbleken terwijl het zwart alleen maar toeneemt. En alle havenmonden zijn verdwenen. Een enkele vuurtoren die het opneemt tegen een vuur dat elders wordt ontstoken. Een lichtflits doorklieft het zwerk.

Zwaar beladen maakt het schip wat slagzij. Containers dreigen van het dek te vallen en ook van reddingsboten kan geen sprake zijn. Of het moet een niet te identificeren vliegend object zijn, dat parallel met je mee beweegt. Waarbij een enkele schijnwerper alsnog voor daglicht zorg draagt. Wezens zijn het, wezens van een andere planeet die proberen contact met je te leggen, alleen oren horen uitsluitend een piepend geluid. Tinninitus wat ook kan duiden op tinnitus. Wat dan ook weer een uitzonderling is.

Zo kan de wereld gaan verkeren, wanneer er sprake is van een niet zijn. Waarbij Banksy in het niet valt er ook Dali er niet toe doet. Om over Duchamps maar te gaan zwijgen. Magritte geen schijn van kans krijgt. Het lood vaak om het ijzer is gewikkeld. En de wereld als zodanig is veranderd in een groot vraagteken. Alsof dat er nu nog enigszins toe doet.