Uitzonderlijk

Dat alles niet uitzonderlijk is, vandaag is dat een feit. Ergens in de wereld gaat men stemmen, en ergens in de wereld maken zich anderen zorgen. Niet zozeer voldongen, maar wanneer de uitslag zal zijn zoals die naar voren komt, ook dat is stomweg afwachten. Dat gevoelige snaren geraakt zullen gaan worden, dat de kippen zonder kop nog een tijdlang vooruit rennen, of dat men in staat wordt gesteld om de schouders op te blijven halen in plaats van deze onder die schouders te gaan zetten, het juk laat zich nu eenmaal niet direct afwentelen. Het blijft een kwestie van kiezen, terwijl er veel te (ver)delen valt. Maar ook dat zal velen een zorg zijn voor later. We hebben al moeite genoeg om ons dagelijks overeind te houden. Dat mijn geschriften een mate van somberheid naar voren brengen, dat zal de gemiddelde lezer bepaald niet ontgaan. Nu kan ik wel zeggen ‘het zij zo’, dat ik mezelf enigszins in de weg zit ook daar moet ik iets mee gaan doen. De spiegel die ik me voorhoudt, laat veel te raden over. Dan is het maar goed dat ik een vriend heb die mij daarop attendeert. Doe daar iets mee, is zijn wijze raad en het geeft mij weer iets om over te gaan denken. Alsof ik dat niet dagelijks doe, dit echter terzijde.

Het heeft wat weg van een roulette, waarbij de Russische variant ook naar voren komt. Dat ik enigszins huiverig ben, ook dat zal de ander niet verbazen. Maar ook ik ben de man die aan de zijlijn staat. Geen idee op welke manier dit mondiale probleem zich zal gaan oplossen.

De toekomst lijkt ver weg, begint echter morgen.