TOEKOMst.

‘De toekomst is een eeuwigheid geleden.’ Ergens klopt deze zin niet, maar het laat zich alsnog verklaren. Ga uit van het woord HOOP en mogelijk zullen er schellen voor je ogen gaan verdwijnen. Want wie geen hoop heeft, kan immers de toekomst wel vergeten. We leven nu eenmaal in een wereld welke zich kenmerkt door uitersten, waarbij het niet vaak meer links over rechts gaat en waar mensen met een belangrijke positie zich permitteren om neutraal te zijn. Op de een of andere manier denken zich onzichtbaar te kunnen maken, maar niet te beroerd zijn om een leidersrol op zich te nemen. Met alle goede bedoelingen ten spijt. Of mensen die nog steeds hun religieuze overtuiging van deur tot deur naar voren te brengen. Of anderszins niet te beroerd zijn om hun respectievelijke koppen in het zand te steken. En de aapjes horen, zien en zwijgen niet veel meer hoeven te doen dan simpelweg af te wachten. Dan is het van belang dat er mensen zijn die hun idee omtrent de toekomst in een ander wereldbeeld proberen te gieten. Een beeld wat wel nooit tot leven zal gaan komen, omdat de strijd omtrent een bestaan met bloedige hand wordt neergeslagen. Het fenomeen van oog om oog nog steeds door met tanden gewapende personen wordt gecontinueerd. In een land wat zich juist kenmerkte door een zeer tolerant gedrag, waarbij een groot deel van de scherpe randjes waren verdwenen. Nu is er sprake van een vorm van verharding, wordt er van alle kanten druk gezet op het maatschappelijk bestel, komen verschillende belangen steeds meer in de verdrukking en dreigen stakingen de boel nog wat meer op scherp te zetten. en onderwijl verliezen velerlei mensen de hoop op een betere toekomst, vandaar mijn eerste zin, die ik graag herhaal:

‘DE TOEKOMST IS EEN EEUWIGHEID GELEDEN!’