TIJD.

‘Van alle abstracte begrippen waarvoor de mens in de loop der eeuwen woorden had bedacht, was er geen zo onbevattelijk als tijd. Iedereen beet er zijn tanden op stuk, ook al had men een hele reeks toestellen uitgevonden om een zekere controle over het fenomeen tijd te krijgen. Samen met een indrukwekkende lijst aan woorden waarmee de verschillende deelaspecten van het verschijnsel werden benoemd.

Eeuw was zo’n woord, net zoals decennium, jaar, seizoen, week, etmaal, dag, uur, minuut, seconde… en wat bestond er nog niet allemaal. Zo bestond een uur uit zestig minuten, daar was iedereen het over eens, maar het ene uur kon veel langer duren dan het andere, dat hing af van wat er in die zestig minuten gebeurde.

Hoeveel belang had zo’n indeling dan nog? En wat ook meespeelde: hoe groter de tijdspanne in kwestie, hoe meer variatie er kon zitten op hoe lang of hoe kort de betrokken periode aanvoelde.’

Niet mijn woorden, maar de woorden van Jo Claes in zijn boek ‘de doden moeten een getal hebben.’ Recent verschenen te weten februari 2023. Terwijl het nu alweer halverwege juli is. En hoe ik op deze gedachte kom? WadachuvanMartin?

Een viertal beelden. En wat die beelden betekenen? Bedenk dat zelf maar een keer!