TIJD.

VERLATEN.

Verlaten paden, lege stranden

en niets is wat het is of was

de hemel kleurt van okergeel naar

lichtblauw in de geest

van nu naar toen en toen naar nu

wat ooit was is nu geweest

we hunkeren naar liefde

waar haat tegenover staat

zoeken vergeefs naar lichtend duister

en duister dient het licht

we knabbelen en kibbelen

om ieders eigen gelijk

we doen niet veel en laten vaak

zetten onszelf veelal te kijk

het moet zo zijn of kan het anders

en als het anders is

komt het gemis naar voren

wordt het een waar gemis

tastend in het donker van de nacht

is dit nu alles wat ik denk en dacht

het zal mijn tijd wel duren

mijn wekker maakt veel overuren

tijd schrijdt voort en ongestoord

gooi ik mijn restanten overboord!