TIJD.
VERLATEN.
Verlaten paden, lege stranden
en niets is wat het is of was
de hemel kleurt van okergeel naar
lichtblauw in de geest
van nu naar toen en toen naar nu
wat ooit was is nu geweest
we hunkeren naar liefde
waar haat tegenover staat
zoeken vergeefs naar lichtend duister
en duister dient het licht
we knabbelen en kibbelen
om ieders eigen gelijk
we doen niet veel en laten vaak
zetten onszelf veelal te kijk
het moet zo zijn of kan het anders
en als het anders is
komt het gemis naar voren
wordt het een waar gemis
tastend in het donker van de nacht
is dit nu alles wat ik denk en dacht
het zal mijn tijd wel duren
mijn wekker maakt veel overuren
tijd schrijdt voort en ongestoord
gooi ik mijn restanten overboord!