Serieus (met de pin op je neus!)

En wanneer het dan weer maandag is, de lucht nog steeds grijs kleurt, de kerstboom zijn lichtjes laat schijnen en ik nog geen aanstalten maak om me aan te gaan kleden, de wetenschap dat de zolder nog steeds in afwachting is van mijn komst, kan het haast niet anders dan dat ik ook deze dag weer voor mezelf heb. En dat betekent dat ik vanavond wederom een pizza tot mij neem, dat ik daar twee dagen later nog op kan gaan teren, de smaak voor een deel afhangt van de ansjovis gelardeerd met gevulde olijven en een riante hoeveelheid kappertjes en om het geheel te vervolmaken oude Goudse kaas opdat ik mijn geboortestad recht blijf doen. Hoewel Alkmaars Goud toch ook een van mijn favorieten is geworden. Kaas dus en wat niet onbelangrijk is ook kaas wordt tegenwoordig duur betaald. En van die vissen in het water, de Hollandse Nieuwe laat nog even op zich wachten. Over een paar dagen wordt weer een som naar mij overgeschreven, kan ik me uitleven door geld uit te gaan geven en hoef ik niet direct bang te zijn dat een failliet zich voordoet. Maar als je ziet wat voor prijzen de supermarkten hanteren voor hun kerstaanbiedingen, schrikt dit rond mijn hart. Te kust en te keur, wild wat wordt aangeboden en het kan niet op. Dan te bedenken dat er vele gezinnen zullen zijn die met een karig belegde boterham, met pasta en een tomatensausje die dagen moeten doorkomen, ook daar kan de voedselbank niet tegenop.

Het is een voorrecht wanneer je je daar geen zorgen over hoeft te maken, dat een zekere willekeur ervoor kan gaan zorgen dat de feestdis toch van wat extra’s kan worden voorzien, dat de gourmetstellen overuren gaan draaien en dat de mogelijke wijsheid in de kan verdwijnt. Een speciaal biertje je bewust maakt van dit voorrecht, dat de sausjes zich kenmerken door de truffelmayonaise waar geen truffel aan te pas is gekomen en dat ook kerstkransjes niet te versmaden zijn.

Leven dus en laten leven, in een wereld waarbij veel levens het wederom verliezen van de dood. Voornemens die op voorhand gedoemd zijn om te mislukken, en waar de kerstkaarten zich vaak kenmerken door de beste wensen naar voren te gaan brengen. Maar ook die wensen komen niet altijd in vervulling. Ben nog steeds aan het dubben of ik wel dan niet wederom kaarten zal gaan maken. Heb wel een idee, maar geen idee of dit idee wel haalbaar zal zijn. Zie mezelf absoluut niet als de Kerstman die ik voor ogen heb. Maar voor een geintje ben ik dan wel weer te porren. Je moet jezelf immers niet al te serieus nemen.

En ook daar heb ik in het algemeen weinig moeite mee!