Rituelen.

Dat het niets om het lijf heeft, wil ik absoluut niet beweren. Dat een ritje door een deel van Noord-Holland Jan absoluut niet weet te bekoren, ook daar zet ik mijn vraagtekens bij. Dat de dag grauw en grijs is, ook daar kan ik geen invloed op uitoefenen. Maar dat wij in elkaars gezelschap ook de stiltes weten te omarmen, ook dat is bijzonder. Het hoeft niet altijd over zaken te gaan waar wij weinig invloed op uit kunnen oefenen, dat het gewoon in elkaars nabijheid te kunnen verkeren, plaats ik onder de noemer van gewoon. Edoch zo gewoon is het niet altijd. We kunnen van mening verschillen weten echter op een ander moment een brug te bouwen. Raakvlakken genoeg en de gemeenschappelijkheid van een gedeeld verleden, ook dat kan mij nog steeds bekoren. Als het ware koren op de enige molen die vandaag in bedrijf was. Deze stond in Koedijk, maalt het graan voor verantwoord brood. En dat wij van de kroketten genoten, ook dat heeft te maken met die kleffe kadetten en de mosterd die gelijk kon worden opgediend. Om over mijn soep dan maar niet uit te gaan wijden. Want ook dat heeft veel weg van een standaard, waarbij iedere afwijking in principe niet is toegestaan.

Over autisme gesproken, maar noem het geen autisme simpelweg wat rituelen.