Pissig.

En zomaar in Benningbroek. In de buurt van Wognum waar voorheen ‘The American Dream’ voor een dag tot leven kwam. En zij kwamen in getale, grote getale zowel die Amerikanen als de bezoekers. Er waren kramen waar je de nodige spullen kon gaan kopen. En ik kocht een model voor IYE. Ter herinnering aan, ofwel een vitrinekastje voor op zijn slaapkamer. Kan hij helaas niet mee gaan spelen, hooguit naar kijken. Maar ook dat zal waarschijnlijk op termijn wel weer zijn charme hebben. Dus voor vandaag in een noordelijke wind, de handen in de zakken en mijn toestel soms ietwat laat paraat. Na gisteren weer voldoende beelden tot mijn beschikking om de rest van de week van wat beelden te kunnen gaan voorzien.

Maar allereerst een foto van een man. Naar aanleiding van het vooruitzicht op een pissende IJsbeer. Welke mogelijk op termijn zijn opwachting maakt in Alkmaar. Als kunstobject. En waar mogelijk sponsoren een belangrijke rol in gaan spelen. Want dat kunst wat mag kosten, daar is eigenlijk geen kunst aan.

Dat hoeft dit keer niet bij mijn beeld!