Wik Pijper

Als je geen idee heb, raad ik je aan om niet te gaan kijken. Maar nieuwsgierigheid kan soms heel dwingend zijn. Zeker wanneer er beelden naar voren komen, die zich niet een, twee, drie laten verklaren. Maar je hebt soms wat nodig om de ander te gaan prikkelen. Want er was nog een derde in het spel. Waar de een zich heeft toegelegd op het vastleggen van omstandigheden die er niet om liegen, de ander houdt zich bezig met de natuur en dan met name het resultaat dat bijen voor elkaar weten te krijgen en de derde heb ik al voldoende naar voren gebracht. Folkert dus. Wanneer ik inzoom op een foto of daar juist afstand van neem, kom ik betrekkelijk dicht bij wat de fotograaf heeft trachten vast te leggen. En waar een enkele persoon zichtbaar wordt, waar voor de rest niet veel meer valt te ontdekken dan een grote hoeveelheid zand, wat bomen en voor de rest is het raden of daar ook winkels zijn. En dan de vraag hoe zij aan water komen. Waar de zon vaak schroeiend tekeer gaat, waar je huid niet altijd bestand is tegen temperatuur verschillen en waar het de vraag is of een ziekenhuis zich binnen een aantal uren te bereiken valt. Waar weinig groenten te zien zijn, waar tuintjes ver te zoeken zijn en het de vraag is of daar ook stroom aanwezig is. Met andere woorden, waar mensen leven die zich met minimale middelen maximaal in leven weten te houden.

Een minimaal leven in een maximaal zijn. Wat willen wij in Nederland nog meer?