Wik Pijper

Het is natuurlijk niet altijd gedonder in de glazen. En wanneer er glazen geslagen worden, bevinden we ons waarschijnlijk op een boot. Althans, dat is wat ik ooit vernomen heb alleen geen idee voor hoeveel tijd die glazen staan een slag voor het hele uur en twee slagen voor een half uur. Maar ik kan me natuurlijk deerlijk vergissen, hetgeen dan weer de bedoeling is. Dat van die glazen is dan weer een afgeleide van een zandloper die iedere keer weer op z’n kop werd gezet. En zo staat tegenwoordig de wereld geregeld op z’n kop.

Simpelweg omdat een figuur heeft bedacht dat deze die zandloper ook wel naar zijn hand kan gaan zetten. En dan krijg je weer dat andere gedoe. Is het glas nu half vol of blijft deze half leeg? En wat gebeurt er nu wanneer een onverlaat in een onbewaakt ogenblik daar een slok uit neemt? Of bereid is om in dat half lege glas een fluim te spuwen? Je weet immers ook niet hoe een koe een haas weet te vangen dus in de aanloop naar die paashaas al wat beelden van hazen die zich hebben vastgelegd. Op papier weliswaar in de bibliotheek in Alkmaar Noord waar ik wederom wat blikken heb rondgestrooid. Niet dat deze geluid hebben gemaakt, maar wel heb vastgelegd. Waardoor er weer beelden aan deze stukjes kunnen worden gebreid.

Of is het misschien gebreeën?!