Omzetten.

Een dag in het teken van de hulpverlening. Zowel psychisch als fysiek. Wat tot een niet noodzakelijk kwaad kan gaan resulteren. Hoewel de zorg in Nederland steeds meer onder druk komt te staan, weet ik wel die wegen te bewandelen. En wanneer ik mijn eigen bijdrage reeds lang geleden heb voldaan, staan mij de volgende uitdagingen te wachten. Het zijn dan ook processen die een processie niet in de weg hoeven te staan. Niet dat ik me ooit in een precessie heb begeven, maar ik geef toe dat voor sommige mensen een processie een zegen kan zijn. Verlost worden van de zonden en de rijkdom ervaren van een toekomst die elders op hen wacht. Waardoor religie dan weer een uitkomst is. Neen, ik ben niet beklagenswaardig, hoewel ik soms wat zelfmedelijden toon. Dat dit de burger niet direct moed geeft, ook daar valt in de regel wel weer mee te leven. Al met al ben ik al een tijdje aan het studderen en heb geen idee wanneer daar een einde aan komt. Het zijn zo van die vage klachten, maar van ophef kan geen sprake zijn. Dus is mijn vermaak beperkt, probeer ik daar op mijn manier mee om te gaan en de hoop op een verbetering laat nog even op zich wachten. Dus zoek ik mijn vermaak op het internet, probeer in zekere zin mijn zinnen te verzetten en me niet te verzetten tegen datgene wat me tegenstaat. Dat dit door mijn speurtochten naar afleiding mij op totaal andere wegen terecht laat komen, ook dat is een verademing. En als ik adem tekort kom dan grijp ik terug naar een boek en zet mijn warmtedeken aan.

Waardoor mijn gestel in relatie tot mijn leeftijd de innerlijke koude omzet in een uiterlijke warmte.