Mededogen.

Wanneer je geen mededogen ervaart, kun je dit bericht beter niet lezen. Polen slapen vaker op straat. Een kop op de voorkant van de krant. Arbeidsmigranten is de gemeenschappelijk noemer en wanneer ze worden ‘getrakteerd op het einde van hun arbeidscontract is meestal ook de woning weg.’ Het zal je maar gebeuren. Het aantal dakloze Oost-Europeanen, voornamelijk uit Polen, groeit nog steeds. Zij kwamen ooit met een reden naar Nederland om hun inkomen wat te gaan verhogen. Omstandigheden die ervoor zorgden dat zij het ’thuisfront’ in hun levensonderhoud konden gaan voorzien. En waar zij veelal in een sector terechtkwamen, waar de Nederlandse werknemer zich niet direct geroepen voor voelde. In kassen bijvoorbeeld, waar groente en fruit geplukt konden opdat de hongerige magen van Nederlanders zich konden blijven vullen. En dat onder de noemer ‘package deal.’ Werkgever of het uitzendbureau regelt een woonplek, voor de arbeidsmigrant wel zo makkelijk. Bij het (soms plotseling) eindigen van een baan in de kassen, een distributiecentrum of in de bouw is die woning plotseling verdwenen. En sta je daar momenteel letterlijk in de kou.

Men zwerft rond op straat op zoek naar van alles: van statiegeldflessen en sigaretten (bukshag) tot drank en drugs. Een groeiend probleem, waar velen met een boog omheen gaan. Dat bedelen op een bepaald moment deel gaat uitmaken van het straatbeeld. En waar mensen in het algemeen hun hoofd voor afwenden. Vangnetten voor hen zijn er niet. Ze hebben pas recht op sociale voorzieningen als een plek in de daklozenopvang of een uitkering als ze hier vijf jaar lang hebben gewerkt en dat kunnen aantonen. Ooit, in een ver verleden kwamen Italianen de toenmalige Hoogovens versterken. Niet lang daarna waren ook Spanjaarden hier welkom. Werden er voorzieningen gemaakt die voor onderdak garant stonden. En tegenwoordig? Geen idee waar het volgend Kabinet prioriteiten gaat leggen.

Maar dat er voorzieningen getroffen dienen te worden, dat leidt geen twijfel.

De vorm echter…???