Kont.

De andere dag, waarop van alles mag. En dit keer niets moet, geenszins de ander tot overlast. Om maar weer eens met de deur in huis te gaan vallen. En waar gisteren zowaar de zon zich liet zien, de wind waaide en de terrassen voor een deel bevolkt werden, is het vandaag weer helemaal anders. Regen, af en toe een flauw zonnetje en tussendoor onze kleinzoon verwend met Max. Dat wil zeggen, ik liet hem een folder zien van de Vomar en daar was een aanbieding die ik dit keer niet kon laten gaan. Een radiografisch bestuurbare auto, met een snelheid van volgens hem wel tachtig kilometer maar in werkelijkheid maakte deze auto een snelheid van 12. Bestuurbaar zowaar en waar hij in eerste instantie op zijn fiets over een springplank heen crosste, kwam in tweede instantie zijn wagen aan bod. Die hij met een zekere trots aan de buurkinderen liet zien.

Kind blij en ook opa zo blij als een kind. Het voordeel van een opa te zijn, is dat het ook hem de nodige vreugde biedt. Dat daar pecunia mee gemoeid zijn, dat is niet direct de zorg van opa. Dat oma daar wat moeite mee heeft, een andere zaak.

Komt toch op Tweede Pinksterdag de mogelijkheid om naar de ‘kont’ van de paardenkracht te kijken