KAALslag.

Ik kan prima uit de voeten met mijn mogelijkheden, sta wat minder stil bij mijn beperkingen. Dat dit voor een vorm van berusting zorg draagt, ook dat gegeven ga ik niet uit de weg. Het zijn wederom de zegeningen die een belangrijke rol blijven spelen. Dus vandaag de resterende haren er maar vanaf gehaald, kom nu in aanmerking voor een ‘mugshot’ en hoop alleen dat een datum en de nodige cijfers mij bespaard worden. Dus petje op in plaats van een petje af. Voor ik het goed en wel besef loop ik de kans op een zonnesteek. Moet ik mijn hoofdhuid met een zonnebrandmiddel in gaan smeren…

Ten tweede ben ik nog steeds bezig om het een dan wel het ander in de nieuwe vorm van de wereld tegemoet te treden, aan het ontdekken. Dat ik wederom Ger heb moeten lastig vallen, het geduld dat hij voor zijn medebroeder weet op te brengen is bijkans bovenaards. Je hebt geen UFO’s nodig om dat te ontdekken wat zich tussen hemel en aarde voortbeweegt. En monsters doen zich voornamelijk voor in meren, waarbij de fantasie van mensen ongebreideld naar voren komt. En ook dat fenomeen komt om de zoveel tijd weer naar voren. Neen, geen 20.000 mijlen onder zee, hooguit een trog welke zich met diepzeevissen weet te vullen. En voor wat betreft varkens, die vreten zich, nadat zij uitgebreid in een modderbad zich hebben uitgeleefd, helemaal vol. Met de restanten van de huidige consumptiemaatschappij. Aardappelresten worden gebruikt om een soep van te maken, winterwortelen verdwijnen in de pan, de prei wordt per stengel verkocht en ook de uien maken zich gereed om in die pan te verdwijnen, Een enkele gekneusde tomaat wordt aan het geheel toegevoegd en half om half gehakt brengt het geheel op smaak.

Waardoor de cyclus in stand blijft en het geheel meer vormt dan de som der delen!