Halszaak.
Het heeft weinig om het lijf en ik ben ik de loop der jaren wel gewend geraakt aan mijn achternaam namelijk ‘Naaktgeboren’. Ik ben het 151ste Kamerlid en beweeg me regelmatig in de schaduw van de kasten en maak mij op om de volgende lijken in de kast op te gaan bergen. Nu de stof is neergedaald en de stoffelijke resten van hen die wel de presentielijst tekenden om vervolgens hun activiteiten elders te gaan plegen, maken de verschillende schoonmaakploegen zich op om alle zetels een flinke beurt te gaan geven. Waarbij restanten van snippers papier voor een belangrijk deel van het geheel alsnog achteloos in de verschillende ronde archieven zullen verdwijnen. Waar ooit een stilte te ontdekken viel is ook de storm aan verwijten verdwenen. Niet dat ik daar rouwig om ben, dat zelfs een partij zielloos ten onder is gegaan, daar hoeft menig burger geen meelij mee te hebben. En wat die leden voor elkaar hebben gekregen, dat is met geen pen te beschrijven. Hetgeen ik dan ook maar nalaat. En over nalaten gesproken, de nalatenschap van hen is bepaald niet noemenswaardig. De bedoeling was in eerste instantie goed, maar men liet het aan alle kanten afweten.
Al eerder heb ik daar melding van gemaakt en ook nu moet ik wederom afwachten op welke manier het Schip der Staat wordt opgetuigd. Om over de tuigage dan maar te gaan zwijgen, daar ik geen idee heb waar dit keer het tuig uit zal bestaan. Stofnesten en resten van alles wat zich heeft voorgedaan, daar zal op termijn wel weer melding van worden gemaakt. Want een democratie laat zich niet eenmaal niet ringeloren door potentaten, hoewel dat elders in de wereld wel plaats vindt. En het gezever zal ook nu weer regelmatig de berichten in zekere zin op de voorpagina gaan zetten. Dus wat dat betreft blijkt er nog steeds weinig nieuws onder de grijze wolkenmassa schuil te gaan. Men kwam en ging, men zag en vaak ook niet, men hoorde wel maar vergat te luisteren. En wanneer er sprake was van een debat had men de handen vol om de ander zwart te maken, hetgeen de Partij van het Moddergooien regelmatig ten goede kwam. Om over al die andere meelopers dan maar weer te zwijgen. Neen, ze hebben bij het kruisje hun naam gezet en zijn nu in afwachting van een Wachtgeldregeling. Hoeven ze zich niet direct druk te maken over het geld dat op hun bankrekening wordt gestort en kunnen zij met een gerust hart omkijken naar een baan die hen nog veel meer geld belooft. Want ook dat kan een voordeel zijn wanneer je eenmaal in dat leren Pluche hebt plaatsgenomen.
Men had gezworen en riep zelfs een andere Hoogheid naar voren of deed dit simpelweg met een belofte. Dat dit tot een schuld kon gaan leiden, dat kwam toen nog niet naar voren.
Maar dat de schuldenberg toenam ach daar maak ik als 151ste lid geen halszaak van!