Goed makertje?!

Niet direct een kwalijke zaak, maar als een docent ons probeert te verleiden door allerlei regels omtrent fotografie te doorkruisen, kan het niet anders worden dan de wereld op z’n kop. Dat wil zeggen dat geen horizon meer recht hoeft te lopen, het mogelijk voorspelbare onvoorspelbaar wordt en dat de dingen in een ander verband ervoor kunnen gaan zorgen dat de geboden ‘vrije hand’ alle kanten op gaat vliegen. Hetgeen dan weer de bedoeling is. Weg van die gebaande paden, op naar het onvolmaakte en neem dit keer jouw recht in eigen hand.
Dus nam ik mijn kans waar en kwam terecht op een kruispunt en trok dit uit zijn verband. Alles wat scheef kon zijn werd in een oogwenk vastgelegd en het had veel weg van een kameleon die de ladder op klom. Maar dat was onmogelijk! Geboetseerd bleef dat beest ten strijde trekken en van die ladder kreeg ik ook geen hoogte. Hoewel, het was dat ik een dag doorbracht bij Marjolijn en mijn toestel had meegenomen. Want op die plek valt van alles te zien en nog veel meer te beleven. Zoals gisteren, toen een deel van een bonenschotel het genoegen had om niet langer eetbaar, in de pan te blijven schimmelen. Ook dat heeft wel wat, hoewel mijn zus daar niet zo over te spreken was. Dus zus, excuses voor het plaatje. Het praatje op termijn zal mogelijk een goedmakertje gaan worden.

Maar ook dat is simpelweg een kwestie van afwachten!