Dooont stop

‘Don’t stop thinking about tomorrow en verlies je in yesterday’. Dat heeft veel weg van wat zalvend aan de weg te gaan timmeren, maar zolang Mark daddy tegen Donald zegt, geeft het ook iets aan van het geslijm dat hij al jaren tot zijn beschikking heeft. Overtuigt van zijn kwaliteiten en mogelijk zijn wat narcistische trekken, komt hij behoorlijk aan zijn trekken. En terwijl de wereld in spanning afwacht wat er in het Midden Oosten staat te gebeuren, het is wel bijzonder dat het mogelijke gesprek dat zich voordeed tussen Trump en Zelensky, weinig aandacht krijgt. De toestand in de wereld roept niet alleen vraagtekens op maar uitroeptekens zijn zeker op zijn plaats. Maar het is nu eenmaal niet aan mij om me met dit wereldgebeuren bezig te houden en kan ik me beter richten op andersoortige bezigheden.

Ik schreef een column onder de noemer Raadzaam en stuurde dit in naar de Flessenpost. En ik kreeg nog een ander verzoek van Marcel. Of het niet iets voor mij zou zijn om iets van mijn belevenissen met het fotocafé in de loop der tijd heb meegemaakt. En ook dat smaakt naar meer. Geen idee of mijn overzicht iets toevoegt aan wat het fotocafé nog steeds te bieden en zo af en toe zal ik wel het een en ander vergeten zijn. Of kleur ik mijn verhaal op mijn eigen manier in. Noem het de vrijheid van de schrijver en wanneer ik in staat ben om wat reacties naar voren te brengen, zal ik dat zeker gaan doen. Want ik heb wat mensen in de loop der tijd zien passeren. De een bleef een jaar en de ander was er vroegtijdig mee klaar. Of hadden zo’n uitgesproken mening, dat er weinig ruimte was voor een discussie. De vraag of de horizon altijd recht moest zijn, ook dat is achterhaald. Neem nu als voorbeeld vertizon waar Jan Meurs mee naar voren is gekomen. En dat verhaal hoop ik dan weer kwijt te kunnen in mijn schrijfsels voor het fotocafé!

Blijf ik toch nog lekker in beweging!