Dingen doen.

Het valt verdraaid niet mee, om mijn kop leeg te maken. Niet dat ik zo’n piekeraar ben, zeker niet wanneer er in de krant een artikel hieromtrent verschijnt. Doelbewust sla ik de inhoud over en blijf mijn weg continueren. Maar of dit uiteindelijk resultaat op zal gaan leveren, ook dat blijft een vraag. Kan me beter gaan richten op onderwerpen die ervoor zorgen dat ik de nodige afleiding kan gaan zoeken. En dan blijft er simpelweg een uitweg over: schrijven. Nu ben ik al jaren gek op lettertjes en het moet mij van het hart dat ik geen enkel idee heb van de mogelijke lezers van mijn schrijfsels. Of dat ik wederom besluit om al die teksten nogmaals in een boek te gaan vereeuwigen. Voor het slapen gaan kende immers een uitgave die in beperkte kring aan de man dan wel vrouw werd gebracht. Dat ik daar de expertise van Rob Komen heb mogen gebruiken, ook dat was zeer de moeite waard. En dat diezelfde Rob ook met Kees Oosterbaan een aantal boeken in elkaar heeft geknutseld, ook dat is het vermelden waard. Je zou het ook kunnen omschrijven dat ik me bezighoud met randverschijnselen, waar immers niemand op zit te wachten. Primair doe ik het voor mezelf en het gegeven dat ik ook weinig respons op mijn stukken krijg, zorgt ervoor dat ik wat in het duister blijf tasten.

Je kunt immers wat beter dingen gaan doen, dan veel dingen te laten!