de achtste de

Het is niet altijd een vraag, maar geregeld een veeg teken. Wanneer er weer eens een klokkenluider opstaat, wanneer iemand een voorstel doet om een pas op de plaats te gaan maken, wanneer de derde helft een aanvang neemt en het bier klotsend tegen de plinten, de bitterballen in beroering brengen. Met andere woorden, mijn eerste column in de nieuwe versie is geplaatst en om nu te zeggen dat ik een uitgesproken mening heb omtrent de politiek welk in Alkmaar bedreven wordt, dat kan ik niet direct zeggen. Het gaat vaak om uitgesproken meningen, waarbij de onderhuidse belangen niet altijd zichtbaar zijn. Of wanneer men denkt om met een ‘bidbook’ een kans te gaan maken om de KNVB over te halen om zich te richten op een deel van de provincie welke er alles aan gelegen is om de natuur als zodanig binnen de grenzen van het toelaatbare te houden. Uitzonderingen in de regel niet direct naar de oppervlakte komen en waar het Hoogheemraadschap dan weer de rekening gepresenteerd krijgt. Vervuiling van het oppervlakte water, teveel bestrijdingsproducten vanuit de boezems in de kanalen terecht gekomen en waar schepen geacht worden om te gaan manoeuvreren, loopt het gangboord geregeld leeg. Laat staan dat de turbines ergens in het ruim de schroeven nog steeds in beweging zetten. Met andere woorden: het ziet ernaar uit dat ik op termijn wel weer van me laat horen.

Maar deze keer is het zien van een plaatje van Martin! Gelijk zoals het hoort!