Cirkel III

Het zijn de uitzonderingen die de regel bevestigen. Of de gebaande paden die je weten te verleiden om een ander pad te gaan kiezen. Of desnoods van kleur te veranderen, gelijk een kameleon opgaat in de omgeving waar deze zich bevindt. Schakeringen welke de orde weten te verstoren, de driekwartsmaat die de danser in verlegenheid gaat brengen en het eten dat lauw wordt opgediend. De gehaktbal doordrenkt met paneermeel, het oude ijzer dat wordt versmolten met de erts die voor die tijd voorhanden was en de gasvoorraden die aan het slinken zijn. En zowaar, de zon verschijnt vandaag om ervoor te zorgen dat de zonnepanelen stroom kunnen gaan opwekken.

Beraadslagingen welke op bestuurlijk niveau voor verwarring zorgen, ministers die niet direct worden uitgenodigd om een kijkje te komen nemen in een Gemeente die statushouders in leegstaande panden onderbrengen. Alles van een bedenkelijk niveau en waar de regen van de daken klettert, wordt je binnen verwelkomt met een koude douche. En ook het riool dat geregeld door verstoppingen de zaak met bruine derrie weet te verblijden. Dat neemt niet weg dat ik mijn weg vervolg in de cirkel welke steeds meer een vicieus karakter kent. Opgaan in het geheel opdat de ondergang nog even wordt uitgesteld. Waarmee ik niet wil zeggen dat ik voor een deel de weg kwijt raak, na gisteren kan er hooguit sprake zijn van een vandaag.

De lucht is blauw en wat rijmt daar niet beter op dan: ‘ik ook van jou!’