Bel.

De belhamel uithangen. De kat de bel ombinden. Pietje Bell’s vlegeljaren. Gaat er nu ergens een belletje rinkelen? Maar belletje trekken vindt tegenwoordig bijna niet meer plaats. Want die bellen zijn vervangen door elektronica. We leven niet meer in het voormalige stenen tijdperk en dienen het te doen met allerlei digitale genoegens. En waar voorheen luilak met een luciferhoutje de bel langdurig liet rinkelen, de fietsen van blikjes waren voorzien en petroleum ervoor zorgde dat het een krijsend geluid naar voren bracht, de blikjes werden verzameld om met het nodige lawaai de buurt te verstoren, ook luilak heeft als genoegen in moeten boeten. Maar wat is nu een belhamel? Een gecastreerde ram, van een bel voorzien om de kudde bij elkaar te houden. Een deugniet, een kwajongen dan wel een oproerkraaier. En van die laatste omschrijving zijn er tegenwoordig velen op pad.

Ook dat hoeft geen nadere uitleg, ik bedoel daarmee te zeggen dat wanneer een baby TaTa kraait, er genoeg demonstranten zijn die zich op dat terrein begeven. Ook dat zijn dan weer in zekere zin belhamels, maar die doen er vaak een schepje bovenop. En waar Pietje Bell zijn vlegeljaren begon, dat zou je tegenwoordig kunnen omschrijven als puberaal gedrag.

Kijk niet vreemd op wanneer je die avonturen leest, er een glimlach zich rond je lippen krult.
Begin dan ook je dag met een lach!