Anders…

Waarschijnlijk kent een zak aardappelen meer beweging dan dat ik gisteren heb vertoond. Waar aardappelen spruiten, kan ik niet zeggen dat er bij sprake is van een vooruitgang dan wel dat er sprake is van iets wat zou kunnen gaan ontspruiten. Zelfs geen vorm van inspiratie. En om nou te zeggen dat ik er fysiek ook nog een potje van weet te maken, dat is een feit. ’t Was waarschijnlijk een bacterie, gecoupeerd door antibiotica en dan duurt het nog even voor de hele troep uiteindelijk weer zijn beslag zal gaan krijgen. En over beslag gesproken: wat te denken van een pannenkoek? Maar ook daar heb ik eerlijk gezegd geen trek in. Broeder dan? Ook dat staat nog ergens op mijn programma, duurt wel even maar dan nog…

Dus voor vandaag genoeg gezwetst, morgen kan van alles anders zijn!