Af wijk end.

Afwijkend gedrag, daar kun je mij zeker van betichten. Nu weet ik wel dat ik niet doorsnee ben, het genoegen dat ik mocht smaken om in de kerstsferen te komen ligt ook al even achter mij en waar ik Rudolf niet ben tegen gekomen, die kerstboompjes staan mij zeer goed. Maar dan die bril! Natuurlijk had ook ik voor een kerstmuts kunnen kiezen, maar een smaakmaker van deze orde noopt mij bijkans om mijn kerstbijdrage eens van een andere kant te gaan belichten. Jaren heb ik kunnen genieten van een simpel nietje, een jaatje zat er nu eenmaal niet in. En waar de toekomst steeds onduidelijker wordt, waar de vrede nog ver te zoeken is en de vraagbaak van dit huidige Kabinet de neiging vertoont om over te stromen, staat alles op lichte voeten. De prut en de modder kleven waarschijnlijk nog aan de laarzen van Hugo. Waar taal noch teken meer van worden gehoord. En Mona als een Keizerin zich over de woningnood blijft buigen. Mogelijk dat ook zij op zoek is naar de Nieuwe Kleren. Waardoor ook dit schrijfsel in een oogwenk de neiging gaat vertonen om van de buis te gaan verdwijnen. En over buizen gesproken: hoe is de huidige stand van zaken voor wat betreft de afwatering? Zijn het de boezems die de neiging gaan vertonen om de voormalige kamers (te weten de polders) weer in bezit te gaan nemen? En hoe is het gesteld met de drinkwatervoorziening op termijn? Wordt het douchen in de toekomst beperkt tot eenmaal per week? Of wordt de productie van teilen door TaTa weer mogelijk? Hebben we toch nog wat van dat oude ijzer kunnen redden. Hand over hand neemt de toestand in dit land alleen maar toe. Cellen tekorten, bewaarders die niet voorradig zijn, grenscontroles welke niet kunnen worden uitgevoerd door een gebrek aan capaciteit, en Faber die ervoor gaat zorgen dat op haar termijn de Fabeltjeskrant weer tot leven wordt verwekt. Of is dit misschien gewekt? Ed en Willem op rioleringstoer, Meneer de Uil die een relatie krijgt met Juffrouw Ooievaar, en Bor de Wolf die verdwaalt in het enge bos. En daar geen Engelen hoort zingen. Een andere tijd met voor een deel vergelijkbare omstandigheden.

En waar ik in mijn tijd aan refereer!