05.30
Ik droom. Moet een diploma op gaan halen in een vakantiepark dat zich kenmerkt door een grote uitbundigheid. Zowel het park als de daar aanwezigen. Ben op zoek naar een sleutel, om een brandkast te kunnen gaan openen. Een park ver uit de buurt, waar ik met de auto naar heen ben gegaan. Heb daar onmoetingen met anderen die ook op zoek gaan naar de uitreiking van hun diploma. Gebouwen die zich lenen voor een uitbundig feest, waar iedereen een gelijke mate van stemming heeft en er verder veel rond aan het dwalen zijn. Een dorp wat zich leent om foto’s te gaan maken met een hoge ijzeren paal, welke sneeuw naar beneden laat vallen. Uitbundig wit wat aan regen doet denken maar waar je niet nat van wordt.
Loop op slippers en ben onderweg om mijn vergeten spullen te gaan zoeken. Ga de berg op, kom anderen tegen waar ik wat woorden mee wissel. Zij vragen mij hoe ik mijn foto’s tot stand laat komen en ik geef daar een antwoord op. Gewoon doen is mijn raad. Ga door op mijn zoektocht naar mijn verdwenen spullen in de hoop dat ik die tweede sleutel kan gaan bemachtigen. Voor mij loopt een jonge vrouw, slechts gekleed in een doorzichtige slip. Ook zij schijnt de draad kwijt te zijn. En de tijd gaat door: het is half twaalf en ik laat in het midden of het nu dag dan wel nacht is.
Een tijd? Mijn tijd? Geen idee en ga steeds meer die berg op. De diploma uitreiking is reeds lang geleden verdwenen, als ik boven op de top kom te staan. Hoe nu verder? Voor mij verschijnt een pad, waar anderen pogingen ondernemen om heelhuids naar beneden te gaan. Ik loop achter een tweetal anderen aan, op mijn slippers en blijf gelukkig overeind. Terwijl de grond wat glibberig aanvoelt, blijf ik achter een stel hangen. Ook zij schuifelen heel voorzichtig naar beneden en rusten op de restanten van een grote oude boom, waar zij van het uitzicht gaan genieten.
Ik kan er rakelings langs, alvorens een volgend pad te gaan betreden. En de klok stelt nog steeds hetzelfde tijdstip vast. Half twaalf en een ander pad wenkt. Ben onderweg naar de uitgang, heb geen nota waar ik me op dat moment bevind en ook mijn gezochte spullen zijn niet meer van belang. Uiteindelijk bevind ik mij op weg naar de uitgang en zijn alle mensen verdwenen. En dan raak ik alsnog mijn sleutels kwijt. Geen idee waar ik naar toe moet: ook de auto is verdwenen.
Besluit om een peukie te gaan roken, de aansteker laat het afweten en pak een aansteker uit de keukenla. Maar dan ben ik weer helemaal wakker.