Wel ZEKER!

Trichemonas. Een bedenkelijk woord. Nog nooit van gehoord, dus het zal wel niet bestaan. Maar zolang mensen de behoefte hebben om met onbekende woorden aan de haal te gaan, zolang zal het gaan duren voor een woord een betekenis kent. En daar draait het in de regel om: bedenk een woord en het nieuwe woord kan terecht als bedenkelijk worden gezien. Maar een letter verschil betekent letterlijk het verschil. Waar ik een e gebruik, dient dit vervangen te worden door een o. En dan krijg je trichomonas, hetgeen een SOA besmetting betekent. Waardoor mijn woord op voorhand in een bedenkelijk licht komt te staan.

Ooit gaf de Zeikspier een antwoord op de vraag: wat is in een naam? En dan ga ik wederom buiten mijn boekje. Dat ik Shakespeare bedoel dat zal de lezer niet zijn ontgaan, dat ik met zijn naam aan de haal ga, dat is dan wel zeker mijn bedoeling. Hoewel, ook daar zijn vraagtekens bij te zetten. Neem nu bijvoorbeeld het woord sloerie. Het getuigt geenszins van kuisheid, eerder het tegenovergestelde. Dat kuisheidsgordels in een ander tijdperk naar voren kwamen, hoeveel vrouwen treden nog als maagd in het huwelijk? En daar oefening in de regel kunst baart, ook dat kan niet duidelijk genoeg naar voren worden gebracht.

En dat van die non, daarvan is wel zeker dat zij ongebruikt retour ging naar de afzender. Geen wanklank, geen oordeel maar meer een tijdverschijnsel dat zich regelmatig voordoet. Hoe of ik op dit woord gekomen ben? Heel simpel. Poƫzie heeft dit keer als thema lijfelijkheid. En daar gingen dichters er mee vandoor. Drie heren en meer dames welke deze kunst beoefenen en naar voren brachten. En zij vonden een luisterend oor, bij een gezelschap dat meer uit gepensioneerden bestond dan dat er een jeugdig publiek te bekennen viel. Geen wonder eigenlijk, wanneer de zon de dag over het geheel genomen in beslag nam. Dat de grijze duiven aanwezig waren, neemt niet weg dat de middag als zodanig redelijk bevolkt was. Een kleine veertig personen volgden met aandacht de woorden en konden gelijktijdig de letters lezen. Het heet dan ook een PowerPoint presentatie te zijn en waar Anneke werk had gemaakt om de woorden te illustreren, ook dat zorgde voor applaus.

En is het niet zo dat de voordragende dichters daar genoegen mee nemen? Welzeker!