Wat Kan kon, kon Kan niet alleen!

Maar… het kan ook nog heel anders. Om een begin te maken met het einde en dan terug te lopen naar het begin, dat heeft veel weg van uitzoomen waarbij het gegeven van inzoomen in de vergetelheid verdwijnt. Wat te denken van een overtuigende muur, waarbij beelden uit het verleden weer worden geactualiseerd. En dan te bedenken dat ik had bedacht dat Heerenveen ver achter ons was gelaten, tot ik ontdekte dat er ook nog andere beelden op dat kaartje stonden.

Inzichtelijk, overzichtelijk en uitzichterlijk. Maar met dat laatste woord heeft het Nederlands weer eens laten blijken dat dit woord waarschijnlijk niet bestaat. Gelijk ook de beelden zich tweedimensionaal tot de bezoekers richten. Plat met de illusie dat het waarlijk driedimensionaal naar voren komt. Dus ben ik van plan om daar nog een tijdlang melding van te gaan maken. De komkommertijd laat ik niet aan mij voorbijgaan.

Maar komkommers rispen bij mij altijd weer op!