Wat als…
Wat als… de maan het verdomd om niet langer te gaan schijnen. Na de vloed de zondvloed alsnog van zich laat horen. De ziedende zee de kust overstroomt. De berken buigen voor de holle bomen. Jan Klaassen op zoek is naar Katrijn. De pianospeler de verkeerde toetsen aanslaat. De sopraan overgaat in een bas. De registers worden verwijderd. En menigeen in zijn hemd komt te staan.
Het zilte door het zoete wordt verdreven. De eenheid teloor gaat. De kunstenaar op een houtje gaat bijten. De balans op zoek gaat naar de weegschaal De hond vergeet om te gaan miauwen. De omroeper zijn stem verloren ziet gaan. De draadkunst de naaldkunst weet te verslaan. En de eenzijdigheid verloren gaat in de veelzijdigheid. Of wanneer de kolder in mijn hoofd kolderieke uitspraken naar voren brengt.
De zonnepanelen op hol slaan. De veerkracht het verliest van de minkracht. En de toekomst wordt verpletterd door het verleden. Dat iedereen de kans loopt om zich builen te vallen. De stenen spontaan de hemel in schieten. Dat de mensheid zich niet later zal kunnen openbaren. Dat alle boeken worden verbrand. Dat het kunst en vliegwerk is dat de houtjes en touwtjes bij elkaar weet te houden. Dat er nergens meer lijm valt te vinden. Dat iedereen aan het lijntje wordt gehouden. Dat piketpaaltjes worden verbrand. Dat hoe je het wendt dan wel keert, het lood zich wederom om het ijzer zal gaan WIKkelen
Waardoor ik mijn onzin voor vandaag weer achter me kan laten!