Verleden II

En over verleden gesproken: ach wat heeft het voor zin om wat langer bij je verleden stil te blijven staan. Hooguit wanneer je wordt geconfronteerd met beelden vanuit je verleden. Wat heeft het voor zin om die beelden op te gaan rakelen? En de andere kant is dat het juist die beelden zijn die ervoor zorgen dat je bijkans letterlijk terug gaat in de tijd. Dat je je bewust bent van het feit dat ouder worden in de regel gepaard gaat met momenten die er toen toe deden. Reizen in je eigen verleden met niet veel meer dan die herinneringen weer tot leven te gaan brengen. Het vermaak dat je toen elders vond, de reikwijdte van het ergens anders zijn en de omgeving die daar een rol in is gaan spelen. Omstandigheden die er toen toe deden en waar je de variabelen veelal achteraf bent gaan plaatsen. Laten we echter wel wezen. Wat het tweede beeld zal zijn is in zekere zin nog een verrassing. Laat het toeval voor zover dit bestaat een rol gaan spelen. En wanneer je vraagt onder welke omstandigheden dit beeld is ontstaan, dien ik toch weer mijn geheugen raad te gaan plegen. Zodat er ook een ander beroep op mijn geest kan worden gedaan.

Wordt vervolgd!

Amsterdam, een toer met Jan van Heumen.