verleden/heden

Wil heden nu treden in mijn roemrijk verleden. Nou ja, ik had het natuurlijk ook anders kunnen formuleren, maar helaas ontbreekt het mij aan enige vorm van inspiratie. En onderwijl maken de lettertjes gebruik van het feit dat ze woorden weten te formuleren wat dan weer leidt tot onzinnige zinnen waardoor de wanklank van het dagelijks gebeuren verloren dreigt te gaan. Waar haal ik al die onzin vandaan en waar moet dit geheel dan weer toe leiden? Simpelweg door wat werken van Marten Toonder aan te grijpen om zijn kwalijke geest over dit scherm te laten dwalen. Want waar hij al die zinnige onzin vandaan wist te halen…?!

Dat neemt niet weg dat ik voor vandaag weer een willekeurige greep uit mijn archieven heb gepleegd. En om dat te gaan illustreren waren Ria en ik ooit te logeren in Brussel. We maakten gebruik van de Metro, sliepen in een uitstekend hotel in de buurt van alles wat aan Europa doet denken. Het forum, en niet in de laatste plaats al die plekken waar Brussel om bekend staat. Om uiteindelijk ook nog in het Atomium terecht te komen, waar mijn opa reeds in 1958 te vinden was. En hij voor mij een verzameling Russische luciferdoosjes voor mij meebracht. Maar het beeld van vandaag is de man die met zijn surrealistische werken menig museum heeft weten te larderen. Magritte welteverstaan. En in zekere zin is dit dan weer een hommage aan die man. Was het alleen maar om de mensheid eraan te herinneren dat het beeld van die pijp geen pijp was.

Waardoor ik weer recht doe aan mijn achternaam!